Het fuck-it-moment

Eamon zong eens een nummer genaamd Fuck It. Belachelijk slecht. De Nederlandse parodie Vakkenvuller van Simon is duizenden malen beter. Tekstueel uiteraard. Qua muziek blijft het bagger.

Toen Eamon de woorden fuck it rapte, was dat vanuit een handdoek-en-ring-gedachte. Wat dat betreft is het nummer inwisselbaar met het eveneens vreselijke White Flag van Dido*. Laat maar zitten dus. Of zong Dido dat ze die witte vlag nooit zou hijsen? Dan is die songtitel lekker misleidend. Ze heeft zeker nooit een cursus helder schrijven gevolgd.

Als ik zelf de woorden fuck en it bij elkaar gebruik, is dat meestal vanuit een geheel andere gedachte. Geen handdoek, ring of witte vlag te bekennen. Nee. 'Fuck it' staat voor mij voor ‘doe dan, ga dan’. Zet dat beentje maar naar voren, kijk maar om de hoek of flap het eruit. Niet twijfelen of overberedeneren. Ga dan! Zeg het! Doe het! Het is een houding en werkwijze die ik mezelf graag aanmeet. Als dat kan. Want je moet natuurlijk wel aanvoelen wanneer je kunt ingaan op het fuck it­-moment. Zeker als juristen meelezen, ben ik meer behoudend.

Laatst had ik het met een vriendin over het fuck-it-moment. Het moment waarop je besluit toch iets te zeggen, toch iets te doen. Waarbij je ophoudt met die vertwijfeling, met het opnieuw te beredeneren. Ze noemde dat ‘met de kloten op tafel’. Daar gaat het fuck it-moment inderdaad om: ballen tonen. Lef hebben. En gaan. Je moet het dus durven. Toevallig hadden we beiden onlangs ballen getoond. Vooralsnog zonder spijt.

Fuck it denken is natuurlijk lekker makkelijk. Fuck it doen is iets ingewikkelder. En nee, dan heb ik het niet over plastische zaken. Al kan je het concept makkelijk naar de kroeg verplaatsen. Moet ik hem of haar aanspreken? Of de rest van de avond blijven staren? Juist. Aanspreken dus. Breng het naar kantoor. Wil je die loonsverhoging of promotie? Zeg het! Van blijven afwachten wordt vrijwel niemand rijker. De beste zaken, de mooiste ervaringen en de lekkerste teksten (ja, ook tijdens het schrijven kan je weleens een fuck-it-moment hebben) komen niet van terughoudend zijn, in je hok blijven of rechtsomkeert maken.

Laat ik nog een voorbeeld geven. Ja. Dat doe ik gewoon:

Vergelijk: ‘Je bent jong en je wipt wat.’

Met: ‘Tienerzwangerschap: Olga’s verhaal.’

Hm… welk verhaal zou ik lezen? De wip-variant. Waarom? Omdat deze kop alles in zich heeft om mij over de streep te trekken. Het toont humor, eerlijkheid en is helder, eenvoudig. Plus: de kop is goed afgestemd op de doelgroep. Kijk, zo heb ik graag mijn koppen. Als dat kan. Ik schrijf immers niet dagelijks over tienerzwangerschappen. Of voor het Vlaamse tijdschrift Goedele, die deze kop trots op haar cover had. Bovendien leest er vaak een jurist mee.

Zo zie je maar: het fuck-it-denken is toepasbaar op vrijwel elke zaak des levens. En vaak levert het de meest prachtige, mooie dingen op. Je moet er alleen wel de ballen voor hebben. Maar eej... volgens mij zei Flea het ooit het beste, toen hij zong: ‘It’s better to regret something you did, than something you didn’t do (Deep Kick op het album One Hot Minute).’ Dus: doe dan! Ga dan! Zeg het! Schrijf het!

*Nee, tuurlijk geen link!